حکم جلب سیار یکی از انواع حکم جلب است که توسط دادگاه صادر می‌شود و به مامور اجرا ابلاغ می‌گردد. این حکم به مامور اجرا اجازه می‌دهد تا در هر مکانی که محکوم را مشاهده کند، وی را جلب و به زندان منتقل کند.
حکم جلب سیار معمولاً در مواردی صادر می‌شود که محکوم از اجرای حکم دادگاه خودداری کرده و یا محل اقامت وی مشخص نباشد. همچنین، در مواردی که محکوم اقدام به فرار از زندان کرده باشد، نیز حکم جلب سیار صادر می‌گردد.
برای صدور حکم جلب سیار، شاکی باید دادخواستی را به دادگاه ارائه دهد و در این دادخواست، مشخصات محکوم، نوع و میزان محکومیت وی را قید نماید. دادگاه پس از بررسی دادخواست، در صورت احراز صحت ادعای شاکی، حکم جلب سیار را صادر می‌نماید.
حکم جلب سیار، یکی از شدیدترین اقداماتی است که دادگاه می‌تواند علیه محکوم اتخاذ نماید. این حکم می‌تواند موجب سلب آزادی محکوم و ایجاد مشکلاتی برای وی در زندگی شخصی و کاری‌اش گردد.
در صورتی که حکم جلب سیار علیه شما صادر شده است، باید اقدامات لازم را برای رفع آن انجام دهید. در صورت عدم رفع حکم جلب، ممکن است توسط ماموران اجرای احکام دستگیر و به زندان منتقل شوید.
رفع حکم جلب سیار
برای رفع حکم جلب سیار، می‌توانید یکی از اقدامات زیر را انجام دهید:
- اجرای حکم دادگاه: ساده‌ترین راه برای رفع حکم جلب سیار، اجرای حکم دادگاه است. در صورتی که حکم دادگاه را اجرا کنید، حکم جلب شما لغو خواهد شد.
- مصالحه با شاکی: در صورتی که با شاکی خود به توافق برسید، ممکن است وی از شکایت خود صرف‌نظر کند. در این صورت، حکم جلب شما لغو خواهد شد.
- تجدیدنظرخواهی از حکم دادگاه: در صورتی که معتقدید حکم دادگاه علیه شما صحیح صادر نشده است، می‌توانید از آن تجدیدنظرخواهی کنید. در صورتی که دادگاه تجدیدنظر، حکم دادگاه بدوی را نقض کند، حکم جلب شما نیز لغو خواهد شد.
در صورتی که حکم جلب سیار علیه شما صادر شده است، باید از یک وکیل متخصص کمک بگیرید تا بهترین راهکار را برای رفع آن پیدا کنید.
شرایط و موارد صدور حکم جلب سیار
شرایط و موارد صدور حکم جلب سیار در قانون آیین دادرسی کیفری جمهوری اسلامی ایران به شرح زیر است:
شرایط صدور حکم جلب سیار
برای صدور حکم جلب سیار، دو شرط لازم است:
- وجود محکومیت قطعی: محکومیت باید قطعی باشد. یعنی، حکم دادگاه باید از طریق فرجام‌خواهی یا اعاده دادرسی نقض نشده باشد.
- عدم اجرای حکم: محکوم باید از اجرای حکم دادگاه خودداری کند.
موارد صدور حکم جلب سیار
حکم جلب سیار در موارد زیر صادر می‌شود:
- در صورتی که محکوم، محکومیت قطعی خود را اجرا نکند.
- در صورتی که محکوم، محل اقامت خود را به صورت غیرموجه تغییر دهد و یا محل اقامت وی مشخص نباشد.
- در صورتی که محکوم، اقدام به فرار از زندان کرده باشد.
حال به توضیح هر یک از موارد فوق می پردازیم:
در صورتی که محکوم، محکومیت قطعی خود را اجرا نکند، یعنی، حکم دادگاه را اجرا نکند، دادگاه می‌تواند حکم جلب سیار علیه وی صادر نماید. در این صورت، ماموران اجرای احکام می‌توانند در هر مکانی که محکوم را مشاهده کنند، وی را جلب و به زندان منتقل کنند.
در صورتی که محکوم، محل اقامت خود را به صورت غیرموجه تغییر دهد و یا محل اقامت وی مشخص نباشد، دادگاه می‌تواند حکم جلب سیار علیه وی صادر نماید. در این صورت، ماموران اجرای احکام می‌توانند در هر مکانی که محکوم را پیدا کنند، وی را جلب و به زندان منتقل کنند.
در صورتی که محکوم، اقدام به فرار از زندان کرده باشد، دادگاه می‌تواند حکم جلب سیار علیه وی صادر نماید. در این صورت، ماموران اجرای احکام می‌توانند در هر مکانی که محکوم را پیدا کنند، وی را جلب و به زندان منتقل کنند.
مدت اعتبار حکم جلب سیار
مدت اعتبار حکم جلب سیار، یک ماه است. این مدت از تاریخ صدور حکم شروع می‌شود. در صورتی که مامور اجرا در این مدت موفق به جلب محکوم نگردد، می‌تواند از دادگاه درخواست تمدید اعتبار حکم جلب را نماید.
دادگاه می‌تواند اعتبار حکم جلب را برای یک ماه دیگر تمدید نماید. در صورتی که مامور اجرا در این مدت نیز موفق به جلب محکوم نگردد، می‌تواند مجدداً از دادگاه درخواست تمدید اعتبار حکم جلب را نماید.
حداکثر مدت اعتبار حکم جلب سیار، سه ماه است. در صورتی که مامور اجرا در این مدت نیز موفق به جلب محکوم نگردد، حکم جلب لغو خواهد شد.
البته، در مواردی که محکوم، اقدام به فرار از زندان کرده باشد، مدت اعتبار حکم جلب سیار محدود به سه ماه نیست و تا زمانی که محکوم دستگیر نشود، اعتبار خواهد داشت.
